مقایسه رابطه بین خود پنداره و نگرش به خلاقیت در کودکان دبستانی آموزش دیده با برنامه درسی هوش های چندگانه گاردنر با کودکان مدارس عادی

هدف از پژوهش حاضر تعیین تفاوت بین خودپنداره و نگرش به خلاقیت در دانش آموزان آموزش دیده با برنامه درسی هوشهای چندگانه گاردنر و دانش آموزان عادی می باشد. روش تحقیق از نوع تحقیقات غیر آزمایشی (علی- مقایسه ای) است. جهت اجرای این پژوهش 80 نفر از دانش آموزان دوره ابتدایی منطقه 1 تهران انتخاب گردیدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه نگرش نسبت به خلاقیت چارلز. لی. شیفر(cas (و مقیاس خودپنداره (cscs) آهلووالیا استفاده به عمل آمد. نتایج حاکی از این است که بین نگرش به خلاقیت دانش آموزان آموزش دیده با برنامه درسی هوشهای چندگانه گاردنر و آموزش دیده به روش عادی تفاوت وجود دارد به این معنی که میانگین نمرات نگرش به خلاقیت به طور معنی دار بیشتر از گروه عادی می باشد و دیگر این که بین خودپنداره کودکان آموزش دیده به روش شناختی و کودکان آموزش دیده عادی تفاوت وجود ندارد به این معنی که بین خودپنداره و خرده مقیاس های آن به غیر از خرده مقیاس رضایت و شادی، آموزش شناختی تاثیری نداشته است و فقط در خرده مقیاس رضایت و شادی نمرات دانش آموزان به طور معنی دار بیشتر از دانش آموزان عادی می باشد.